Autor: Aleksandra Karaś

Kontakt skóra do skóry ważny dla laktacji

Zarówno noworodek, jak i świeżo upieczona mama zaraz po porodzie najbardziej potrzebują odpoczynku, ciepła, poczucia bezpieczeństwa oraz bliskości. Aby te potrzeby mogły zostać zaspokojone, należy położyć szczególny nacisk na szacunek, jakim powinno otaczać się pierwsze chwile kontaktu mamy z dzieckiem.

article-image

Kontakt skóra do skóry (STS)

Kontakt skóra do skóry to czynność polegająca na położeniu nagiego noworodka z jeszcze zachowaną pępowiną na nagim ciele matki, aby oboje mogli nawiązać ze sobą kontakt wzrokowy. Kontakt ten nie powinien być zakłócony przez pierwsze dwie godziny po porodzie, a wszelkie rutynowe czynności takie jak: ważenie, mierzenie, ubieranie noworodka powinny nastąpić po zakończeniu tego kontaktu. Odpępnienie oraz ocena w skali Apgar powinny odbywać się na brzuchu matki podczas trwania kontaktu STS.

Dlaczego jest tak ważny?

Kontakt skóra do skóry jest niezwykle istotny dla tworzenia się więzi między matką a dzieckiem, daje im poczucie bezpieczeństwa oraz jest doskonałą okazją do odzyskania sił po porodzie. Kontakt ten wyzwala w mamie oraz w dziecku naturalne instynkty – kiedy nagi noworodek leży na brzuchu lub klatce piersiowej mamy, nagłe przypływy hormonów sprawiają, że mama zaczyna zakochiwać się w swoim dziecku oraz pragnie je chronić.  Kontakt skóra do skóry to również idealne zachowanie pomagające noworodkowi w przystosowaniu się do życia poza organizmem mamy. Maluszek rozpoznaje głos mamy i bicie jej serca, jego ciało jest kolonizowane przez naturalne bakterie mamy, co chroni je przed infekcjami. Nagie ciało mamy to także idealny inkubator pomagający w regulacji temperatury noworodka.

Kontakt skóra do skóry a karmienie piersią.

Hormony (prolaktyna i oksytocyna), które wyzwalane są podczas kontaktu skóra do skóry odpowiedzialne są również za rozpoczęcie pełnej produkcji pokarmu. Noworodek urodzony siłami natury, niebędący pod wpływem środków farmakologicznych, położony na maminym brzuchu w kontakcie skóra do skóry, w odpowiednim dla siebie momencie zaczyna samodzielnie pełznąć w kierunku piersi. Jego kierunkowskazem jest ciemniejsza kreska na brzuszku mamy, zaś celem – brodawka sutkowa, która również nie bez przyczyny ciemnieje podczas ciąży (noworodki najlepiej przecież widzą kontrasty). W odnalezieniu brodawki dodatkowo pomaga jej zapach, który jest podobny do zapachu płynu owodniowego. Po dotarciu do celu maluszek początkowo zapoznaje się z piersią mamy, liże, wącha i muska jej brodawkę, po czym instynktownie odchyla delikatnie główkę do tyłu, otwiera szeroko buzię, wysuwa język, chwyta ją i pobiera pokarm. Podczas wczesnego kontaktu „skóra do skóry” nie powinno się zmuszać dziecka do ssania piersi. Przeczytaj także "Kangurowanie – budowanie więzi i stymulowanie rozwoju dziecka": type: entry-hyperlink id: 70p0dwmKgAktzjZ4ZBVxYb

Polityka prywatnościRegulamin

© Koncept Bobo 2024