Kontakt skóra do skóry (STS)
Kontakt skóra do skóry to czynność polegająca na położeniu nagiego noworodka z jeszcze zachowaną pępowiną na nagim ciele matki, aby oboje mogli nawiązać ze sobą kontakt wzrokowy. Kontakt ten nie powinien być zakłócony przez pierwsze dwie godziny po porodzie, a wszelkie rutynowe czynności takie jak: ważenie, mierzenie, ubieranie noworodka powinny nastąpić po zakończeniu tego kontaktu. Odpępnienie oraz ocena w skali Apgar powinny odbywać się na brzuchu matki podczas trwania kontaktu STS.
Dlaczego jest tak ważny?
Kontakt skóra do skóry jest niezwykle istotny dla tworzenia się więzi między matką a dzieckiem, daje im poczucie bezpieczeństwa oraz jest doskonałą okazją do odzyskania sił po porodzie. Kontakt ten wyzwala w mamie oraz w dziecku naturalne instynkty – kiedy nagi noworodek leży na brzuchu lub klatce piersiowej mamy, nagłe przypływy hormonów sprawiają, że mama zaczyna zakochiwać się w swoim dziecku oraz pragnie je chronić. Kontakt skóra do skóry to również idealne zachowanie pomagające noworodkowi w przystosowaniu się do życia poza organizmem mamy. Maluszek rozpoznaje głos mamy i bicie jej serca, jego ciało jest kolonizowane przez naturalne bakterie mamy, co chroni je przed infekcjami. Nagie ciało mamy to także idealny inkubator pomagający w regulacji temperatury noworodka.
Kontakt skóra do skóry a karmienie piersią.
Hormony (prolaktyna i oksytocyna), które wyzwalane są podczas kontaktu skóra do skóry odpowiedzialne są również za rozpoczęcie pełnej produkcji pokarmu. Noworodek urodzony siłami natury, niebędący pod wpływem środków farmakologicznych, położony na maminym brzuchu w kontakcie skóra do skóry, w odpowiednim dla siebie momencie zaczyna samodzielnie pełznąć w kierunku piersi. Jego kierunkowskazem jest ciemniejsza kreska na brzuszku mamy, zaś celem – brodawka sutkowa, która również nie bez przyczyny ciemnieje podczas ciąży (noworodki najlepiej przecież widzą kontrasty). W odnalezieniu brodawki dodatkowo pomaga jej zapach, który jest podobny do zapachu płynu owodniowego. Po dotarciu do celu maluszek początkowo zapoznaje się z piersią mamy, liże, wącha i muska jej brodawkę, po czym instynktownie odchyla delikatnie główkę do tyłu, otwiera szeroko buzię, wysuwa język, chwyta ją i pobiera pokarm. Podczas wczesnego kontaktu „skóra do skóry” nie powinno się zmuszać dziecka do ssania piersi. Przeczytaj także "Kangurowanie – budowanie więzi i stymulowanie rozwoju dziecka": type: entry-hyperlink id: 70p0dwmKgAktzjZ4ZBVxYb